Dağın ətəyindəki çıxıntılar bu konusa çıxmaq üçün təbii bir yol təşkil edirdi. — 山裾の隆起部は､ この円錐状の土地に行くための自然の道を形成していた。
Kəndlilər ümumi ölkə əhalisinin 90 faizdən çoxunu təşkil edirdi. — 村の住民は､ 国の全住民の90％以上を占めていた。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
təşkil — is. <ər.> 1. Düzəldilmə, təsis olunma, əsası qoyulma; düzəltmə, təsis etmə, əsasını qoyma. Yeni nazirliyin təşkili. Təşkil etmək – 1) düzəltmək, təsis etmək, əsasını qoymaq, yaratmaq. İdman cəmiyyəti təşkil etmək. Yeni şöbə təşkil etmək; 2) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təşkil — ə. 1) müəyyən şəklə salma; 2) tərtib etmə; düzəltmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bina — is. <ər.> 1. Tikili, mülk, ev. Gözəl və yüksək bina. Məktəb binası. Daş bina. Yeni teatr binası. – <Mədəd> vağzalın böyük binasından keçib, relslərin üstündən adlayaraq, depoya tərəf getdi. M. İ.. Ferma müdiri . . məni binaya apardı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurmaq — f. 1. Yaratmaq, təşkil etmək, meydana gətirmək. Yeni həyat, yeni məişət qurmaq. 2. Tikmək, bina etmək, təsis etmək, inşa etmək, qayırmaq. Sədd qurmaq. Zavod qurmaq. – İstehkamçı – mühəndis deməkdir. Yəni körpü tikəcək, yolları bərpa edəcək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzəltmək — f. 1. Düz, saz hala salmaq, qaydaya salmaq, təmir etmək. Fəhlələr xarab olmuş yolu düzəltdilər. Montyor işıq xəttini düzəltdi. // Lazımi şəklə salmaq, tərtib və nizama salmaq, qaydaya salmaq. <Güləbətin> üst başını da düzəldirdi. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsas — is. <ər.> 1. Bünövrə, özül, bina, təməl. Evin əsası çox möhkəmdir. // məc. Bir şeyin özülünü, təməlini, özəyini təşkil edən şey; kök. Operanın əsasını xalq dastanı təşkil edir. 2. Sif. mənasında. Başlıca, ən mühüm, zəruri. Əsas əlamət. Əsas … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövrə — is. 1. Çevrə, dairə. Təkərin dövrəsi. 2. Ətraf, həndəvər, yan; bir şeyin dışarıdan və ya içəridən dörd tərəfi. Dağın dövrəsi. – <Bəhram Saraya:> Sən mənim şəmimsən və mən pərvanə kimi daima dövrəndə fırlanmağa hazıram. C. C.. Binanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərtib — is. <ər.> 1. Ayrı ayrı hissələri, şeyləri seçib birləşdirərək tam bir şey əmələ gətirmə, düzəltmə, yaratma. Dərsliyin tərtibi. Smeta tərtibi. Lüğət tərtibi. – İş məntəqələri, zavodlar, sexlər, emalatxanalar öz planlarını gözdən keçirir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibarət — <ər.> 1. Mütəşəkkil, düzəlmiş, tərtib olunmuş. Beş adamdan ibarət heyət. Mütəxəssislərdən ibarət komissiya. Dörd nəfərdən ibarət ailə. Tələbələrdən ibarət komanda. – Nəhayət, Toğrul iraqlılardan ibarət bir dəstə qoşun təşkil etmək və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
